دنیای مجازی

روزی در پارک نشسته بودم و داشتم توی گوشی پیام ها را بررسی میکردم،پسربچه ای 5 یا 6 ساله آمد وگفت :عمو یه آدامس میخری؟ گفتم:همراهم پول کم دارم ولی می خواهی منتظر باش تا دوستم بیاید تا از او پول بگیرم و از تو بخرم گفت: باشه و کنارم نشست. بعد از مدتی پرسید:عمو داری چکار میکنی ؟گفتم :توی فضای مجازی ام . پرسید : اون دیگه چیه ؟ دنبال توضیحی گشتم تا برای سن او قابل فهم باشد .پاسخ دادم : فضای مجازی جایی است که نمیتوانی چیزی را لمس کنی ولی تمام رویا هایت را آنجا میتوانی بسازی .گفت: عمو فضای مجازی را دوست دارم ، چون منهم زیاد میرم توی این فضا ! با تعجب پرسیدم : مگر تو هم با اینترنت سروکار داری ؟ پاسخ داد نه عمو ولی بابام زندانه و نمی توانم لمسش کنم اما دوستش دارم . مامانم ساعت 6 میرود سر کار و شب ساعت 10 میاید که من خوابم بنابراین ، او را نمی بینم ولی دوستش دارم .وقتی داداشم گریه میکنه نون میریزم توی آب تا فکر کنیم سوپه . چون تا حالا سوپ نخوردم ولی دوست دارم . من دوست دارم درس بخوانم و دکتر بشوم ولی نمی توانم مدرسه بروم چون باید کار کنم . مگر این دنیای من مجازی نیست عمو؟ اشک هایم را پاک کردم و نتوانستم چیزی بگویم فقط باو جواب دادم : بله عمو جان دنیای تو مجازی تر از دنیای منه

با تشکر

سید محمد ریاضی پور

اردیبهشت 1394