بوسه خدا
من معمولا زیاد تو رسانه ها پرسه میزنم به خصوص و بیشتر رسانه های ورزشی و اختصاصا در جام جهانی فوتبال. اتفاقی که دیروز در مسابقه فوتبال بین ایران و مراکش افتاد رو هر کسی از دیدگاه خودش و با توجه به دانسته های فنی فوتبالی، احساسی، و روحی روانی تحلیل کرده و نوشته و یا گفته که علاقه مندان یا دیدن یا میتونن برن مطالعه کنن ولی از این زاویه چیزی ندیدم و نخوندم.
تو دقایق اخر بازیکنی وارد زمین شد که خیلی از کارشناسان انتظار داشتن از ابتدا در لیست بازیکنان اصلی باشه در اولین اتفاق داخل بازی تونست با توانایى های فنی و حرفه اَی خودش از یه توپ مرده یک خطا ساخت اما ماجرا از اینجا شروع شد که وقتی سامان بوسه به توپ زِد با حس و حال و احساس ٨٠ میلیون ایرانی زِد . انگار همه مون میدونستیم أین توپ قراره گل بشه
أین بوسه قلب ایران را لرزاند، ورزشگاه بوی گل گرفت انگار به همه مون در آن واحد وحی شد که أین توپ گله.
شلیک احسان مثل ارش کمانگیر انگار جان همه ما را در تیر کشید و تو گویی أین جان ملت بود که با ان بوسه فرزند ملت به حرکت در امد. وأی که اگر میتوانستیم زمان را برای لحظه اَی متوقف کنیم شاهد توقف ضربان قلب ٨٠ میلیون ایرانی بودیم.
توپ بر خلاف میل ما در مکانی دیگر فرود امد ولی انگار بی قرار بوسه سامان بود که اگر به تور نمیرسید قرار نمی گرفت.
ارسالی از:
یک قلب از ۸۰ میلیون قلب
خرداد ۱۳۹۷
من که میگم بچه ها همینجا تو اوج خداحافظى کنن برگردن.
اتفاقی که در روز مسابقه افتاد و دقیقا بوسه ای که فوتبالیست کشورمان به توپ زد دقیقا حس یک اتفاق غیر قابل پیش بینی به من دست داد و فکر می کنم که چنین حسی به تمام ابرانیها در همان لحظه دست داده است و عجب حسی بود آن لحظه.
درود بر همه کسانی که به ایران عشق میورزند.
و امیدوارم که این حس طی ۲ بازی آتی نیز تکرار گردد.
بسیار موضوع جالبی بود احسنت به فرستنده مقاله و تشکر از طرف ۸۰ میلیون قلبی که برای ایران می طپد. موفق باشید.