خانه‌ام کوچک بود. سفره، غذای گرم داشت.
چای بعد از غذا، گرم بود. همه با هم بودیم.
بلا آمد، آرام آرام. طوفان آمد، خروشان خروشان. موبایل!!
واتس‌آپ، وایبر، تلگرام، فیس بوک …….
خانه‌ام بزرگ شد. به بزرگی صحرایی خشک که هرگوشه‌اش در دور دست آدمکی نشسته.
و می‌کوبد، حروف را، اعداد را…
غذای سفره، گرم نیست!
چای بعد از غذا، گرم نیست!
همه با هم نبودیم. اما …….. موبایل بود.
سید محمد حسین شریف زاد
بهمن 1394
آقای شریف زاده عالی بود
خیلی زیبا و ساده و تاثیر گذار
احسنت
تنها راه کنار آمدن با این وضعیت کنترل و مدیریت زمان برای استفاده از موبایل و تبلت است . البته ابتدا خیلی مشکل است ولی با کوشش و انظباط میتوان به آن رسید .
باید ساعات معینی در روز را برای مراجعه به شبکه های اجتماعی در نظر گرفت .
بسیار زیبا بود. استفاده زیاده از حد و بی موقع از هر چیزی که تعبیر به سواستفاده میشه مخرب و مضر است. البته نباید جنبه های مثبت تکنولوژی های جدید که مرزهای دانش را گسترانیده و فاصله های جغرافیایی را کم کرده نادیده گرفت.
احسنت آ سید حسین عزیز که این درد خانمانسوز بنظر من با استفاده نادرست از آن از اعتیاد به مواد مخدر هم بدتر است چقدر ضعف فرهنگی زیان بار است. خدا بدادمان برسد.
مختصر و مفيد ! متشكر .
حاج حسين اقا طبق معمول گل كاشتي. ممنون