من برای دیگران چه کردم؟!

سلام بر فامیل بزرگوارم


داشتم فکر میکردم جمله ای داریم به نام ( من برای دیگران چه کردم ) از بدو تولد یاد میگیریم فقط متوقع باشیم از پدر از مادر از همسر از فرزند وخلاصه از همه اجتماع و…….

امروز داشتم فکر میکردم اگر من از همه متوقع هستم آیا به دیگران هم این اجازه را میدهم که ازمن متوقع باشن ؟

کمتر پدرو مادری پیدا میشوند که فرزندشون از آنها نپرسد که ( شما برای من چه کردید؟ منو به دنیام آوردین ، انقلاب کردین ،مارو بدبخت کردین، بیکاری مشکلات همه وهمه را به گردن پدرو مادر میندازند ) که صد البته مادر بیشتر در دسترس قرار دارد و این قدر ماهرانه این حرفو میزنن که پدرو مادر احساس گناه میکنن که ای وای کم گذاشتیم.

من بعنوان یک زن از خودم شروع میکنم :

خانواده، اجتماع ،دوستان کم گذاشتن، درست ولی من هم چه کاری در مقابل کردم و اگر منصف باشیم میبینیم ما هیچ نکردیم فقط متوقع بودیم از همه ناراضی بودن هم شده یه ژست اجتماعی مثل گاها بی دینی و عدم رعایت اصول اخلاقی که متاسفانه  شدن تمدن!!!!

شاید فامیل گرامی بپرسن این دیگر چه مقاله ایه؟ من بخودم نگاه کردم دیدم کار خاصی جز احترام و عشق برای خانواده ام نکردم ولی هنوز با این سن جلو مادر یا پدرم خجالت میکشم پاهامو دراز کنم اما فرزندان امروز خیلی راحت توهین میکنن خواسته خودشونو به همه چیز ترجیح میدن اینجا مقصر والدین هستند چون تربیتمان را اروپایی کردیم ولی باطنن سنتی هستیم.

می بینم یک مادر زیر بار مشکلات خانواده خم شده ولی بخاطر شادی فرزندانش به روی خودش نمی آورد این دل آدم را به درد میاره.

آنها به روز شدن میخوان اروپایی زندگی کنن تقصیرشان هم نیست ما برای اینکه اینگونه نباشند چه کردیم ؟ درقدیم اگر هیچ کاری نمیکردند به فرزند یاد میدادند احترام بزرگتر را داشته باشند، اما ما بخاطر اینکه در نظر فرزندانمان روشنفکر به نظر بیایم سکوت کردیم. ما متهمیم به سکوت کردن و تظاهر به روشنفکری ولی باید بگویم فرزندان از جان عزیزترمان سپیدی موهایمان، خطوط افتاده چهره هایمان، پای لنگیدنمان ، همه آن توانی بود که در وجودمان داشتیم و با عشق تقدیم شما کردیم اما همین نشانه ها را در والدین خود دیدیم کاری نکردیم حال که مادر و پدر شدیم این درد را با تمام وجود احساس میکنیم و دلمان که میگیرد باز هم خودخواهانه میگوییم مگر والدین ما برامون چه کردند که ما برا اینها بکنیم؟

انها جوانی دادن مشکلات کشیدن ، متوجه نشدیم تا اینکه خود مورد خطاب این جمله قرار گرفتیم

(کاش جمله من چه کردم دقیقا بالای جمله مگر شما چه کردید قرار میگرفت)
دل نوشته یک زن

ارسالی از سیده پروین قیری زاده

آذرماه ۱۳۹۶

Comment (6)

  • آفرین پروین جان عجب موضوع جالبی مطرح کردی از دقت نظر و انتخاب موضوع کلا عین واقعیت بود. با سپاس فروان و تبریک بخاطر حسن احساس و دیدگاه. موفق باشی دختر عموی گلم.

  • سلام به پروین جان و تشکر از طرح این موضوع مهم
    نکته بسیار پر بحثی ست این توقع داشتن . بذر توقع از مسایل حل نشده روح و‌درون ماست . محیط و جامعه نقش بسیار مهمی در به وجود آمدن آن دارد.

  • پروین جان دستت درد نکند . اصالت یک خانواده در احترام گذاشن به یکدیگر است که متاسفانه مقداری کم رنگ شده بخصوص در میان جوانان . امید است شاهد تحولی باشیم با رهنمود و گفتارهای دوستانه و صمیمی .

Leave Your Comment

Skip to content