پارکینسون
پارکینسون نوعی اختلال عصبی-عضلانی است که براثر تحلیل سلول های مغزی تولید کننده دوپامین(نوعی انتقال دهنده عصبی) در سنین بالای ۶۰ سال رخ می دهد.
محققان دریافتند احتمال تشخیص پارکینسون در سال های بعدی عمر بیماران مبتلا به دیابت ۸۳% بیشتر از افراد عادی است.پس کنترل قند خون خود را جدی بگیرید.باید سه چهارم دریافت غذایی شما از مواد خام مانند دانه ها و مغزها باشد.از آنجا که اسید آمینه فنیل آلانین ممکن است به کاهش علایم بیماری پارکینسون کمک کند.مواد غذایی مانند بادام،مغزها،ماهی،گردو،کدوتنبل،کنجد،لوبیا،نخود وعدس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.مقدار پروتیین ژیم غذایی باید به ۷ گرم در روز کاهش یابد زیرا مصرف زیاد مواد غذایی پروتیینی می تواند باعث کاهش تاثیر داروی لوودوپا شود.
به جای مصرف گوشت و ماکیان سایر منابع پروتیین مانند جو،سویا،ماست،لوبیا وعدس را انتخاب کنید.حرکت پریشی در بیماران مبتلا به پارکینسون را می توان با حذف پروتیین رژیمی از صبحانه و ناهار و افزودن به غذای شام کاهش داد.جهت کاهش عوارض جانبی دارویی لوودوپا باید به همراه غذا مصرف شود.بیماران مبتلا به پارکینسون باید از مصرف مواد غذایی حاوی لوودوپا به طور طبیعی مثل باقالا پرهیز کنند.عوامل تغذیه ای مفید در درمان پارکینسون شامل ویتامین ب۶ ویتامین های ای،سی و دی۳،اسیدهای چرب امگا۳ و بیوفلاونویید های موجود در انگور قرمز،کورکومین موجود در زردچوبه و چای سبز است.
برگرفته از همشهری ۲۲ شهریور ۹۶
ارسالی از سید محمد ریاضی پور
آذر ۱٣٩۶
درود به شما