فرهنگ ژاپنی!

در فرهنگ ژاپنی واژه ای بنام گناه وجود ندارد. اصلا مردم با این واژه هیچ آشنایی ندارند.تنها واژه بازدارنده در آنجا “شرمندگی” است.
برای همین است که اگر کسی کارش را درست انجام ندهد پیش مردم شرمنده می شود و شاید برای این شرمندگی دست به خود کشی بزند چون دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.
شرمندگی واژه زمینی و گناه آسمانی است. شرمندگی میان انسان ها روی می دهد،که همیشه یکدیگر را می بینند اما گناه بین آدمی و خدا هست… و بازخورد این دو باور را ببینید!
بی دینان ژاپنی یا آزادگان!
پس از آنکه خواندیم که چگونه زمین لرزه و سونامی سبب بی برقی شهر آسیب دیده شده بود،مردم درون فروشگاه ها که سرگرم خرید بودند،همه چیز هایی را که در سبد خرید قرار داده بودند سرجایشان برگرداندند و به آرامی از فروشگاه ها بیرون رفتند.
چیزی نگذشت که پاکی و نظم کمپ های مردم سونامی زده توی ورزشگاه های شهر توجه همه را جلب کرد.سپس دیده شد که مسولان شهر جلوی مردم سجده می کنند و از آنها معذرت می خواهند بخاطر اینکه نتوانسته اند بهتر از این انجام وظیفه کرده و مراقبت نمایند.
عکس های منتشر شده از مدارس صحرایی شهر فوکوشیما نشان می داد که در سالن های ورزشی با زدن پارتیشن کلاس های 15 نفره درست کرده و هر کلاس مجهز به یک ال سی دی 32 اینچی بود.
وزیر آموزش و پرورش هم از راه رسانه ها با پوزش خواستن از مردم قول داد که بزودی حداقل امکانات را برای دانش آموزان مهیا خواهد کرد.
یعنی این امکانات تازه از دید آنها زیر حداقل است وای به حداکثر.
پس از ایجاد مشکل نشت در نیروگاه اتمی پیرمرد های ژاپنی “سپاه مهندسین پیر”تشکیل داده و داوطلب شدند تا به شهر فوکوشیما رفته و در مهار نیروگاه کمک کنند تا جوانتر ها در معرض تشعشعات نیروگاه و مرگ قرار نگیرند.چرا؟ چون نسبت به جوانها مدت کمتری از عمرشان باقی مانده و اثرات ناگوار رادیوآکتیو زمان کمتری رنج و دردش را تحمل خواهند کرد!همینقدر منطقی و بشردوستانه.
شاهکار آخر این مردم با فرهنگ این بود که بنا بر گزارش خبرگزاری آلمان ،مردم ژاپن که در ماه های گذشته بحران سیل،سونامی و نشت مواد رادیوآکتیو را پشت سرگذاشته اند،بیش از سه و نیم میلیارد ین (بیش از 45 میلیون دلار) پول را که در مناطق سیل زده یافته اند به دولت بازگرداندند. همچنین 5700 گاو صندوق پیدا شده پس از سیل که حاوی بیش از دو میلیارد ین بوده ،به دولت داده شده است.
سخنگوی پلیس ژاپن اعلام کرد : مردم و داوطلبان همچنان کیف پول های پیدا شده را تحویل می دهندو تا کنون 96 درصد مبالغ پیدا شده ،به صاحبانشان بازگردانده شده است.یک ایرانی که خودرویی پر از خواروبار برای پخش میان مردم سونامی زده برده بود با شگفتی دید که این مردم نجیب به اندازه نیاز از خواربار برمی دارند و هنگامی که راننده می پرسید چرا بیشتر برنمی دارید در پاسخ می گفتند باید به همه برسد.

مقایسه بدون تعصب آنچه در بالا اشاره شد با مواردی مشابه درکشورخودمان و سایر کشورها میتواند درسهای بسیاری به ما بیاموزد که باانتقال این آموخته ها به فرزندان شاهد تبلور مفهومی دیگر در روابط اجتماعیمان باشیم.
اینشاا..
محمد ریاضی پور

خرداد 1395