زندگی امروز ما در حال دورشدن از فضای سنتی است.خانه های حیاط دار و حوض دار به مجموعه های آپارتمانی بدل شده و فست فودها بر غذای سنتی می چربند. برخی افراد به دنبال لباس تنگ و کوتاه با رنگ های خیره کننده هستند.برخی به دنبال فست فود و سرعت در زندگی هستند و عده ای بدون نیاز به خرید،در خیابان های شهر پرسه می زنند.یکی از کسب و کارهای پررونق در زندگی شهری معاصر ،راه اندازی کافی شاپ ها و فانتزی فروشی هاست . بی تردید سبک زندگی جدید،تغییرات جدی در گرایش ها و علاقه مندی های آدم ها ایجاد کرده است.یک رابطه دوسویه بین سبک زندگی و گرایش های مردم برقرار است.هم انگیزه ها و گرایش های مردم می تواند در ساخت سبک زندگی متفاوت نقش آفرین باشد و هم سبک زندگی مدرن می تواند در انگیزه ها و گرایش های مردم موثر باشد. در پژوهشی دانشگاهی در خصوص سبک زندگی جوانان کافه نشین شهر تهران بیان شده که این جوانان تمایل بیشتری به ورزش های انفرادی و کمتر فیزیکی دارند.آنها ورزش های جمعی و مستلزم زورآزمایی را نمی پسندند.از این جهت تنیس ده برابر کشتی در میان ایشان جذابیت دارد.در رتبه بندی موضوعات آموزشی مورد علاقه ایشان ،نخست کلاس های زبان ،سپس کلاس های موسیقی دارای اولویت است. در این فعالیت ها لذت و توجه به مد نقش محوری دارد.
واقعیت آن است که در وضعیت فعلی جامعه باید به تغییرات ملایم سبک زندگی حساس بود،تغییراتی که آهسته آهسته گرایش ها و باور های مردم را تغییر داده و یک زندگی کمتر دینی و بیشتر لیبرال را طراحی می کند.این تغییرات در بسیاری از مواقع پنهان و دور از حساسیت های عمومی جامعه است و اثرات خود را در دراز مدت نشان می دهد و البته آن هنگام تغییرات قابل جبران نخواهد بود.
به عنوان نمونه باید اشاره کرد که امروز برخی تغییرات پنهانی در روش های تربیتی خانواده رخ نموده است. روش هایی خطرناک که در حال تربیت نسلی است که با معیار های تمدنی مسلمانانه زاویه دارد. از این جهت باید به این هشدار جدی توجه کنیم که فرهنگ فردگرایی در حال تبدیل شدن به یک فرهنگ عمومی است و به مرور خانواده و اجتماع را به مخاطره خواهد انداخت.
11 شهریور 94- نقل از روزنامه همشهری
سید محمد ریاضی پور
محمد جان ببخشيد ولي خيلي با اين نگاه منظورم زاويه نگاه است. موافق نيستم.
آمار اگر بر گرفته از يك شهر باشد قابل استناد نيست بايد حداقل كشوري و يا در صورت امكان جهاني باشد تا بتوان بر مبناي ان ……
انچه امروز فرزندان جامعه ما را به بيراه گاهاً غير مذهبي و غير متعارف اجتماعي مانند مثال هايي كه از ورزش ذكر شده هدايت ميكند تجدد و تجمل گرايي نيست بل ويروس هاي اجتماعي است كه در جوامع ما رايج است. و در اين مجال قابل ذكر نيست.
البته این جبر زمانه است ولی بقول مرحوم عزیز دائی محمودیان در کتاب تالیف خودش بنام روانشناسی کج اندیشان اگر نمیتوان جلو باران را گرفت اما حداقل در زیر چتر خیس نخواهید شد. ایکاش در این وانفسای روزگار بتوانیم الگوهای فامیلی خود که دید و بازدید و همبستگی معروف سادات قیری بوده است کماکان ادامه دهیم و به بچه ها هم یاد بدهیم حد اقل میتوان اعضا فامیل را به بچه ها بصورت کلامی هم شده معرفی کرد ایکاش همه در خانه مان تصویری از پدران و مادران متوفی یا حداقل عکسهای خانوادگی قدیمی داشته باشیم تا بچه ها آنها را ببینند و حتمأ تصویری از شجره نامه که خیلی ضروری است.